Zakaz śrutu ołowianego pod rygorem karnym

Luty 27 15:29 2023 Wydrukuj

Od 16 lutego obowiązuje w naszym kraju Rozporządzenie Komisji (UE) 2021/57 z dnia 25 stycznia 2021 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do ołowiu w amunicji śrutowej na obszarach wodno-błotnych lub wokół nich. Na obszarach wodno-błotnych lub w obrębie 100 m od nich wprowadziło ono zakaz oddawania strzałów amunicją śrutową o zawartości ołowiu równej lub większej niż 1% masy oraz noszenia takiej amunicji podczas strzelania albo w drodze na strzelanie na obszarach wodno-błotnych.

Zgodnie z przyjętą w rozporządzeniu terminologią:

• „obszary wodno-błotne” oznaczają tereny bagien, błot i torfowisk lub zbiorniki wodne tak naturalne, jak i sztuczne, stałe lub okresowe, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych, łącznie z wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza 6 m;

• „strzelanie” oznacza każdy rodzaj strzelania z broni śrutowej;

• „broń śrutowa” oznacza broń gładkolufową, z wyjątkiem broni pneumatycznej;

• „amunicja śrutowa” oznacza śrut używany lub przeznaczony do użycia w pojedynczym ładunku lub naboju w broni śrutowej;

• „noszenie” oznacza każdy rodzaj noszenia przy sobie lub noszenie bądź przewożenie w dowolny inny sposób;

• „strzelanie na obszarach wodno-błotnych” oznacza strzelanie na obszarach wodno-błotnych lub w obrębie 100 m od nich;

• „w obrębie 100 m od obszarów wodno-błotnych” oznacza w obrębie 100 m na zewnątrz od każdego zewnętrznego punktu granicznego obszaru wodno-błotnego.

Ponadto w razie stwierdzenia, że jakaś osoba nosi amunicję śrutową na obszarach wodno-błotnych lub w obrębie 100 m od nich podczas strzelania lub w drodze na strzelanie, dane strzelanie uznaje się za strzelanie na obszarach wodno-błotnych, chyba że ta osoba może wykazać, iż jest to inny rodzaj strzelania. Przy ustalaniu, czy osoba, u której stwierdzono obecność amunicji śrutowej, nosi ją w drodze na strzelanie, uwzględnia się wszystkie okoliczności. Nie musi to być jednak ta sama osoba co osoba strzelająca.
 
Wprowadzona regulacja oznacza zatem, że od 16 lutego 2023 r. obowiązuje zakaz wszelkiego strzelania z broni gładkolufowej śrutem ołowianym na obszarach bagien, błot, torfowisk i płytkich zbiorników wodnych oraz w obrębie 100 m od ich granic, a także – co do zasady – noszenia przy sobie bądź przewożenia takiej amunicji. W przypadku polowań nie ma przy tym żadnego znaczenia, czy celem było ptactwo wodne czy jakiekolwiek inne gatunki zwierząt.
 
Polskie prawo nie penalizuje, co prawda, wprost naruszania zakazów wynikających z unijnego rozporządzenia, jednak trzeba mieć na uwadze, że zgodnie z art. 53 pkt 5 Prawa łowieckiego wchodzenie w posiadanie zwierzyny za pomocą niedozwolonych środków stanowi poważne przestępstwo łowieckie. O ile zatem samo noszenie śrutu ołowianego czy nawet strzelanie z takiej amunicji na obszarach wodno-błotnych lub w promieniu 100 m od nich nie wiąże się z odpowiedzialnością karną, o tyle już upolowanie w takim miejscu przedstawiciela gatunku łownego za pomocą śrutu ołowianego może grozić karą pozbawienia wolności do lat pięciu i w razie skazania oznacza automatyczną relegację z PZŁ.
 
Warto tu zaznaczyć, że wspomniany przepis karny nie ma zastosowania przy pozyskiwaniu inwazyjnych gatunków obcych (IGO) ani podczas realizacji decyzji wydawanych przez RDOŚ. Celem działań bowiem nie są wówczas gatunki łowne, a tylko te są uznawane za zwierzynę przez Prawo łowieckie.

Miłosz Kościelniak-Marszał, Fot. Atlantist studio/Adobe Stock